ما صدها بار در روز از یک حرکت به حرکت دیگر گذر می کنیم. از غلت زدن در رختخواب، دراز کشیدن به نشستن، از نشستن به ایستادن، ایستادن به چمباتمه زدن برای برداشتن چیزی، زانو زدن به باغ، حرکت به داخل و خارج از ماشین، بازی روی زمین و برخاستن می‌رویم. این لیست بی پایان است و ما هرگز به آن فکر نمی کنیم مگر اینکه خودمان را مجروح کنیم، باردار باشیم یا تا زمانی که پیر نشده باشیم. یادگیری این حرکات بین چهار تا شش ماهگی شروع می شود، تا آن زمان نوزادان کاملاً به تغییر وضعیت به والدین خود وابسته هستند.

در طول دوازده ماه اول زندگی نوزاد توانایی حرکت در وضعیت عمودی را در خود ایجاد می کند و در نهایت در حین راه رفتن برای مدت کوتاهی روی یک پا بایستد. برای رسیدن به این هدف، نوزادان باید یاد بگیرند که با استفاده از انتقال از یک موقعیت به موقعیت دیگر حرکت کنند. در سال اول زندگی، یک نوزاد بر تعدادی از انتقال ها تسلط پیدا می کند. این حرکات پایه و اساس رشد جسمانی کودک را در طول سالهای اول زندگی آنها قرار می دهد .
توانایی تلاش، تمرین و تسلط بر حرکات اولیه برای رشد فیزیکی، شناختی و اجتماعی کودک ضروری است. اولین تلاش‌های ناموفق برای حرکت، تمرین‌های بعدی و موفقیت نهایی منجر به یک سری تجربیات و ریسک‌پذیری می‌شود، زیرا کودک به سمت استقلال فیزیکی حرکت می‌کند. مجموعه‌ای از انتقال‌هایی که کودک در سال اول زندگی انجام می‌دهد، چندگانه است. برخی کوچک و برخی به یاد ماندنی هستند. امروز در مورد اولین انتقال بحث خواهم کرد: نورد.

متحرک
این اولین مهارت حرکتی است که کودک می آموزد که شامل حرکت از یک موقعیت به موقعیت دیگر است. بدون این، نوزاد نمی تواند از هر موقعیتی که مراقب او قرار می دهد حرکت کند.

3 تا 5 ماه
نوزادان از 3-4 ماهگی شروع به غلت زدن می کنند. در اصل تصادفی است! کودک مینی فشار آپ می کند، از بازوهایش برای حمایت استفاده می کند و سرش را بالا می گیرد، سپس وزن خود را به یک بازو منتقل می کند و ناگهان نوک می زند و حالا به پشت می نشیند. چند رول اول او را غافلگیر می کند و شما را متحیر می کند!! اگرچه می تواند غلت بزند، اما بدون کنترل است و بنابراین ممکن است کودک شما به تنهایی آن را تمرین نکند. در این سن، اکثر نوزادان شکم خود را به پشت می چرخانند، اما هر دو حالت خوب است.

5 تا 6 ماه
نوزادان تا 5 ماهگی بازوهای بلند قوی خود را بالا می برند و می توانند سینه های خود را روی شکم از روی زمین بلند کنند. آنها همچنین ممکن است پاهای خود را بلند کنند و تکان بخورند یا با بلند کردن هر دو دست و پا از روی هم و حفظ تعادل روی شکم، موقعیت پرواز سوپرمن را به خود بگیرند. در پشت پاهای خود را از روی زمین بلند می کنند و با پاهای خود بازی می کنند. این تقویت به کودک اجازه می دهد تا ماهیچه های خود را در هر جهت رشد کند و تا 6 ماهگی این حرکت برنامه ریزی شده می شود. اکنون نوزادان می توانند در حالی که از پشت به سمت شکم خود می غلتند به پهلو دراز بکشند. این موقعیت و در نتیجه تکمیل حرکت شامل تعدادی سیستم است که با هم کار می کنند. اینها شامل بینایی (تغذیه بصری امکان جهت گیری سر نوزاد را فراهم می کند)، سیستم دهلیزی (سیستم حسی که به تعادل و آگاهی از جهت گیری فضایی کمک می کند)، واکنش های وضعیتی که اجازه می دهد سر در هنگام حرکت روی بدن نوزاد راست شود. سپس نوزاد همچنان سر خود را می چرخاند و تنه خود را دراز می کند در حالی که بازوی بالایی خود را در سراسر بدن خود حرکت می دهد (این ابتدای عبور از خط وسط است) و سپس پاهای خود را دراز می کنند تا این حرکت کامل شود. آنها خاموش هستند! در ابتدا یک نوزاد از غلت زدن به عنوان اولین شکل حرکتی خود استفاده می کند، زیرا از پشت به جلو می چرخد ​​تا یک اسباب بازی یا نوازش از شما بگیرد. این کاوش در محیط و مهارت تحرک، سنگ بنای همه حرکات است، خزش، حرکت به داخل و خارج از چهار دست و پا، خزیدن، و سپس بالا رفتن روی پاهای آنها به سرعت از اینجا توسعه می یابد.
غلت زدن نوزادان