اسید سالیسیلیک داروی بسیار قوی اسید است که موجب حل شدن زگیل های تناسلی می شود. بهتر است برای استفاده از این محلول از قبل ناحیه مورد نظر را با آب و صابون شسته و خشک کنید، سپس می توانید این محلول را با استفاده از پنبه بر روی موضع استعمال نمایید. این دارو را می توان تا دو مرتبه در طول روز استفاده نمود.

از تماس این محلول با نواحی واژن، مقعد و نواحی مخاطی بدن بپرهیزید. مصرف این دارو برای زنان باردار و شیرده و بیماران قلبی و دیابتی ممنوع است. در صورتی که سابقه حساسیت به خانواده سالیسیلات ها (آسپرین ، بروفن، ناپروکسن) دارید از مصرف این دارو اجتناب نمایید. عوارض جانبی اسید سالیسیلیک به این شرح است:

تحریک منطقه
سوزش
خارش و التهاب
پماد زگیل تناسلی رزین پودوفیلین
محلول پودوفیلین 15 الی 20 درصد یکی از انواع داروهای استاندارد برای درمان زگیل تناسلی است. در این روش درمانی نباید بیش از 0.5 لیتر رزین مورد استفاده قرار گیرد. از مصرف این محلول بر روی نواحی حساس و مخاطی بدن مانند واژن و مقعد اجتناب نمایید. همچنین مصرف این دارو در نواحی نزدیک به ستون فقرات می تواند موجب تغییرات پلاکت شود.

بعد از قرار دادن این محلول باید اجازه دهید به طور کامل بر روی پوست خشک شود، تا به این ترتیب احتمال بروز عوارض و سوزش و خارش کاهش یابد. برخی متخصصین پیشنهاد می کنند، 4 ساعت پس از مصرف این دارو پوست را به طور کامل بشویید.

پماد فلوروراسیل
این پماد یکی از قدیمی ترین دارو برای درمان زگیل های تناسلی است و امروزه به ندرت مورد استفاده قرار می گیرد. زیرا استفاده از آن عوارض مختلفی را به دنبال خواهد داشت.

تزریق اینترالژیونال، ژل فلوروراسیل یا اپی نفرین یا کلاژن بوین منعی ندارد. و نتایج خوبی را به خصوص برای افرادی با مقاومتی بدنی به همراه خواهد داشت. تزریق اینترالژیونال ماده اینترفرون تنها باید توسط پزشک متخصص صورت گیرد.

سینکاتچینز (ورجین) برای درمان زگیل تناسلی
این پماد جهت درمان زگیل های مقعد در داخل، خارج و یا اطراف آن است. این پماد زگیل تناسلی داروی موثر بوده و عوارض جانبی چندانی را نیز به دنبال ندارد. برخی از عوارض خفیف این پماد شامل قرمزی پوست، خارش یا سوزش و درد است.
محلول اسید سالیسیلیک برای زگیل تناسلی