پوشش های ضد حریق با مواد معدنی پاششی (Spray Mortars) بر پایه مواد معدنی نسوز بوده و حاوی مواد منبسط شده نظیر ورمیکولیت (Vermiculite)، دولومیت، پرلیت و نیز مصالحی نظیر گچ و سیمان، مواد کفزا و غیره می‌باشند. پوشش مواد پاششی معدنی ضد حریق به دلیل مقاومت حرارتی بسیار بالا و ضریب رسانایی گرمایی بسیار پایین، روند انتقال حرارت در سازه را کاهش داده و باعث زمان تاخیر در فروپاشی سازه در حدود 4 تا 5 ساعت، در برابر حریق می‌شود که این امر می تواند پوشش ضد حریق بر پایه مواد معدنی پاششی را برای مقابله با حریق بسیار کار آمد کند و این زمان فرصت کافی را برای اطفای حریق توسط نیروهای آتش نشانی فراهم می سازد. پوشش مواد پاششی معدنی ضد حریق در برابر حریق هیدروکربنی و حریق‌ سلولزی بسیار مقاوم بوده و می‌توان آنها را در سطوح داخلی و خارجی سازه فولادی و بتنی استفاده کرد. میزان ضخامت پوشش ضد حریق با مواد معدنی پاششی بستگی به طراحی سازه و مدت زمان مورد نیاز مقاومت در برابر حریق دارد. پوشش ضدحریق برپایه مواد معدنی پاششی در ضخامت ‌های پایین تا 1 سانتیمتر به وسیله پاشش مستقیم و توسط ماشین بر روی سطوح اجرا می‌شوند و در ضخامت های بیش از 1 سانتیمتر از توری های ویژه این کار به عنوان تقویت کننده پوشش ضد حریق با مواد معدنی پاششی استفاده می‌شود از جمله ویژگی‌های بارز پوشش ضد حریق بر پایه معدنی پاششی می‌توان به وزن مخصوص پایین مصالح و در نتیجه کاهش بار مرده سازه، سهولت اجرا، چسبندگی مناسب، مقاومت بسیار بالا در پیشگیری از گسترش آتش بر روی سطح و جلوگیری از انتقال حرارت ناشی از آتش به سطح سازه، مقاومت در برابر شوک حرارتی و عدم ایجاد دود و گازهای سمی اشاره کرد که این مزایا پوشش مواد پاششی معدنی ضد حریق را بخصوص برای مقابله با حریق هیدروکربنی و سلولزی به یک اتنخاب بدون اجتناب تبدیل کرده است. به کارگیری پوشش ضد حریق بر پایه مواد معدنی پاششی به دلیل اطمینان از صحت عملکرد و دقت اجرا از رنگ‌ منبسط شونده و بورد ضد حریق رایج تر است و نیز پوشش های ضد حریق با مواد معدنی نسبت به دو پوشش دیگر از خواص مکانیکی و مقاومتی مناسب تری برخوردار می‌باشند. پس باید در نظر گرفت که انتخاب نوع پوشش ضد حریق امری سلیقه ای نیست و باید با استفاده از رهنمود های یک مشاور این کار را انجام داد که بهترین نتیجه از لحاظ مادی و کارایی را بدست آورد.