بیماری کیست مویی یا پیلونیدال می تواند باعث درد شود و نیاز به درمان دارد. کیست پیلونیدال می تواند یک مشکل حاد باشد یا ممکن است به کیست مزمن (عودت ​​کننده) تبدیل شود. اگر کیست‌های پیلونیدال مزمن درمان نشوند، می‌توانند به آبسه‌ها (جیب‌های متورم عفونت) و حفره‌های سینوسی (فضاهای خالی زیر پوست) منجر شوند.
این کیست ها معمولاً در اثر عفونت پوستی ایجاد می شوند و اغلب در داخل آنها مو یافت میشود. در طول جنگ جهانی دوم، کیست پیلونیدال اغلب “بیماری راننده جیپ” نامیده می شد، زیرا در افرادی که اغلب می نشینند شایع تر است.

چه کسانی ممکن است به کیست مویی مبتلا شوند؟
کیست مویی
هر کسی ممکن است به کیست پیلونیدال مبتلا شود، اما برخی افراد در معرض خطر بیشتری هستند:

مردان (مردان سه تا چهار برابر بیشتر از زنان به کیست پیلونیدال مبتلا می شوند.)
افراد بین سن بلوغ تا ۴۰ سالگی (میانگین سنی بین ۲۰ تا ۳۵ سال است.)
افرادی که تمام روز می نشینند (مانند رانندگان کامیون و کارکنان اداری.)
افراد دارای اضافه وزن
افرادی با موهای ضخیم یا خشن
افرادی که لباس های تنگ می پوشند.
علائم و علل
پزشکان هنوز علت کیست پیلونیدال را نمی دانند. با این حال،مشخص است که برگشت موهای رشد کرده به داخل پوست در چین باسن منجر به عفونت پوستی می‌شود که باعث تشکیل کیست پیلونیدال می‌شود.

اگر درمان نشود، کیست پیلونیدال ممکن است منجر به آبسه یا حفره سینوسی شود. این هر دو نشانه بدتر شدن عفونت پوست هستند.

علائم کیست پیلونیدال چیست؟
در صورت مشاهده هر یک از این علائم سریعاً به پزشک مراجعه کنید:

دردی که اغلب هنگام نشستن بدتر می شود.
مشاهده سوراخ یا گودی کوچک یا ناحیه بزرگ متورم بین باسن.
حساسیت به لمس
آبسه با تخلیه چرک یا خون. این مایع ممکن است بدبو باشد.
تهوع، تب و خستگی مفرط (خستگی).
تشخیص
فرآیند تشخیص با معاینه فیزیکی شروع می شود. در طول معاینه، پزشک چین‌های باسن را برای علائم کیست پیلونیدال بررسی می‌کند.

اگر کیست پیلونیدال دارید، باید با چشم غیر مسلح قابل مشاهده باشد. پزشک ممکن است چیزی را که شبیه یک جوش یا کیست تراوش کننده است تشخیص دهد. اگر چنین است، ممکن است چندین سوال از شما بپرسند، از جمله:

آیا ظاهر کیست تغییر کرده است؟
آیا مایعی را تخلیه می کند؟
آیا علائم دیگری دارید؟
به ندرت، ممکن است پزشک برای جستجوی حفره‌های سینوسی (سوراخ‌های کوچک) که ممکن است در زیر سطح پوست ایجاد شده باشد، CT یا MRI را درخواست کند.

درمان کیست مویی
اگر یک یا چند کیست پیلونیدال در شما تشخیص داده شود، باید سریعا برای درمان اقدام کنید. هر چقدر در درمان این بیماری تعلل کنید، عارضه پیشرفت کرده و درمان آن پیچیده تر از قبل خواهد شد. برای درمان این بیماری روشهای مختلفی وجود دارد، که شامل موارد زیر میشود:

لیزر کیست مویی
بهترین روش قطعی و فوری برای درمان این بیماری است. در این روش پزشک با تابش بی وقفه اشعه لیزر کیست مویی را تخلیه کرده و به طور کامل آن را از بین می برد. برای انجام لیزر نیازی به بیهوشی و یا تحمل درد و خونریزی نیست. از مزایای درمان با این روش می توانیم به این موارد اشاره کنیم:

درمان سرپایی بدون نیاز به بیهوشی
پیشگیری از اسکار یا جای زخم
درمان قطعی در یک جلسه لیزر
بدون درد یا خونریزی
پیشگیری از عفونت
تزریق فنل
تزریق فنل، (یک ترکیب شیمیایی اسیدی) می تواند کیست پیلونیدال خفیف و متوسط ​​را درمان و از آن پیشگیری کند.این درمان به ندرت تجویز میشود، زیر در بیشتر موارد در درمان کیست مویی بی اثر است و در برخی موارد می تواند عوارض خطرناکی مثل عفونت شدید را به همراه داشته باشد.

آنتی بیوتیک ها
آنتی بیوتیک ها می توانند التهاب پوست را درمان کنند. با این حال، آنتی بیوتیک ها به تنهایی نمی توانند کیست پیلونیدال را درمان کنند. معمولاً قبل و بعد از لیزر و جراحی کیست مویی، برای کاهش عفونت آنتی بیوتیک تجویز میشود. تجربه نشان داده بیمارانی که قبل از جراحی آنتی بیوتیک دریافت میکنند، نتایج بهتری از درمان میگیرند.

جراحی
اگر کیست پیلونیدال مزمن دارید و یک حفره سینوسی زیر پوست ایجاد شده است، ممکن است برای برداشتن کامل کیست به جراحی نیاز داشته باشید. معمولاً بعد از جراحی کیست مویی زخم را بخیه نمی زنند، تا به تدریج (در طی چند ماه) از داخل به سمت خارج ترمیم شود. اما زخم را با گاز استریل می پوشانند. بعد از جراحی از زخم خود به خوبی مراقبت کنید تا عفونی نشود.

از معایب درمان با این روش می توانیم به این موارد اشاره کنیم:

صرف زمان و هزینه بیشتر
احتمال عفونت
آسیب پوست و به جای ماندن اسکارهای آزار دهنده
درد و خونریزی
تا قبل از انجام جراحی می توانید با استفاده از کمپرس گرم درد کیست را تسکین دهید.

آیا کیست پیلونیدال ارثی است؟
در برخی موارد، کیست پیلونیدال می تواند ارثی باشد (شما می توانید آن را از یکی از اعضای خانواده به ارث ببرید). سابقه خانوادگی می تواند در تعیین اینکه آیا به کیست پیلونیدال مبتلا شده اید یا خیر، نقش داشته باشد. در ضمن کیست پیلونیدال یک بیماری پوستی غیر مسری است، و نمیتوان آن را به دیگران انتقال داد.

جلوگیری
با رعایت موارد زیر می توانید خطر ایجاد کیست مویی را کاهش دهید:

مرتباً باسن خود را بشویید و خشک کنید (برای تمیز نگه داشتن ناحیه).
کاهش وزن
از نشستن طولانی مدت خودداری کنید تا فشار آن ناحیه را از بین ببرید.
تراشیدن موهای اطراف باسن یا لیزر موهای زائد
کیست مویی چیست - اقتصاد آفرین