اکثر بیماری های آنورکتال بسیار شایع هستند و اغلب به دلیل اختلالات خوش خیم ایجاد می شوند. اگرچه اغلب می توان آنها را در محیط سرپایی درمان کرد، اما گاهی اوقات نیاز به مداخله با روش جراحی دارند. شرایط رایج آنورکتال شامل شقاق، فیستول، هموروئید، خارش آنی (خارش و سوزش مقعد)، بیماری پیلونیدال، درد رکتوم و کندیلوم/AIN (نئوپلاسم داخل اپیتلیال مقعدی) هستند.
شقاق یا فیشر مقعد

شقاق مقعدی بریدگی یا شکاف در پوشش مجرای مقعد است و یکی از شایع ترین علل درد شدید مقعدی است. از جمله علل شایع تر، عبور مدفوع سفت یا بزرگ از مجرای مقعد، زور زدن در حین حرکات روده هنگام یبوست، اسهال مزمن و التهاب در ناحیه مقعد در نتیجه بیماری کرون یا سایر فرآیندهای التهابی است.

علائم شامل:

درد در هنگام حرکات روده همراه با خون روی دستمال توالت است.
همچنین ممکن است چندین ساعت پس از اجابت مزاج درد یا اسپاسم شدید داشته باشید.
شقاق مقعدی را می توان از طریق شرح حال و معاینه فیزیکی تشخیص داد.

گاهی اوقات شقاق در مکان های غیر معمول در مقعد دیده می شود. علل ایجاد شقاق در این مکان ها عبارتند از بیماری کرون که شایع ترین است، اما همچنین می تواند ناشی از سایر بیماری های التهابی روده، سیفلیس، سل، لوسمی، سرطان و ویروس نقص ایمنی انسانی (HIV) باشد.

بیشتر شقاق مقعدی را می توان به صورت پزشکی درمان کرد و بیش از ۸۰٪ آنها نیازی به جراحی ندارند. اگر علت یبوست یا اسهال باشد، درمان آن شرایط اغلب شقاق را در حدود ۴ تا ۶ هفته درمان می کند. این درمان‌های خانگی شامل رژیم غذایی با فیبر بالا، نرم‌کننده‌های مدفوع، ملین‌ها، مصرف مایعات فراوان و نشستن در حمام گرم دو تا سه بار در روز است. پس از چند روز درمان، دردی که در حین اجابت مزاج تجربه می کنید معمولاً از بین می رود.

اگر شقاق بعد از شش هفته بهبود نیافت، ممکن است نیاز به درمان اضافی با داروهای خاص داشته باشد. جراحی مقعد بسیار موثر است، اما معمولاً تنها زمانی توصیه می شود که درمان های محافظه کارانه تر موثر نبوده باشند. این جراحی اغلب به عنوان جراحی “همان روز” انجام می شود به این معنی که پس از جراحی می توانید به خانه بروید.
بواسیر یا هموروئید
هموروئید بالشتکی از بافت و ورید است که در مقعد یا پایین رکتوم قرار دارد. (رکتوم آخرین قسمت روده بزرگ (کولون) است و به سمت مقعد منتهی می شود. مقعد دهانه ای است که از طریق آن مواد زائد جامد (مدفوع) دفع می شود). هر ساله بیش از یک میلیون نفر تحت تأثیر شرایط هموروئیدی قرار می گیرند. هنگامی که هموروئید ملتهب می شود، می تواند خارش، خونریزی و درد ایجاد کند. از آنجایی که آنها در طول سال ها بدتر می شوند، توصیه می شود که به موقع به دنبال درمان باشید. این مشکل رایج می تواند دردناک باشد، اما معمولا جدی نیست. هموروئید خطرناک یا تهدید کننده زندگی نیست.

فیستول (آبسه مقعدی):
آبسه مقعد حفره ای پر از چرک است که در نزدیکی راست روده یا مقعد یافت می شود. غدد مقعدی که درست در داخل مقعد قرار دارند ممکن است مسدود شوند. وقتی این کار را انجام دهند، ممکن است عفونی شوند و آبسه ایجاد شود. اگر درد مداومی را تجربه می کنید که هنگام نشستن یا اجابت مزاج یا چروک یا خون در مدفوع بدتر می شود، ممکن است از آبسه مقعدی یا فیستول رنج ببرید. به منظور کاهش فشار ناشی از آبسه، با ایجاد برش (برشی) در پوست، چرک تخلیه می شود. اغلب این کار را می توان در مطب پزشک انجام داد.
پس از تخلیه آبسه، ممکن است تونلی باقی بماند که آبسه را به پوست متصل می کند. این تونل فیستول نامیده می شود. کلمه فیستول به معنای لوله یا لوله است. تخلیه مداوم از مقعد به پوست بیرونی نشان دهنده وجود فیستول است. حدود ۵۰ درصد از مواقع آبسه منجر به فیستول می شود. با این حال، آنها می توانند با شرایط دیگری مانند بیماری کرون، پروکتیت (التهاب پوشش رکتوم) یا سرطان آنورکتال مرتبط باشند. اگرچه فیستول ها اغلب چهار تا شش هفته پس از تخلیه آبسه ایجاد می شوند، اما ممکن است ماه ها یا حتی سال ها بعد رخ دهند.