فرودگاه ها چگونه کار می کنند-قسمت سوم

باندهای فرودگاه: ورود و خروج

در استانداردترین سطح، فرودگاه تنها دو قسمت دارد – Airfield (میدان هوایی) و ترمینال. Airfield (میدان هوایی) شامل باند فرودگاه ها و رمپ ها است که به عنوان taxiways شناخته می شوند که به ترمینال متصل می شوند. هنگام ساخت باند فرودگاه ها، مهندسین قوانینی که در رابطه با ناوبری و نقشه خوانی که به جهت خوانی در قطب نما کمک می کند، را مورد استفاده قرار می دهند. به عنوان مثال، موقعیت 0/360 در قطب نما شمال را نشان می دهد؛ 90 درجه شرق را نشان می دهد؛ 180 درجه جنوب را نشان می دهد؛ و 270 درجه سمت غرب را نشان می دهد. هر باند دارای شماره های مختلف است، که به صورت مختصر نمایش داده می شود، که در هر دو سر باند این شماره ها نوشته شده اند. اما به چه معنا است؟


این اعداد جهت نزدیک شدن به باند فرود را نسبت به قطب شمال مغناطیسی زمین نشان می*دهد و به خلبان، زاویه*ی (جهت) قطب*نما را برای فرود هواپیما اطلاع می*دهد. برای نمونه اگر جهت*گیری مغناطیسی باند فرود نسبت به قطب مغناطیسی زاویه*ی ۱۸۳ درجه*ای داشته باشد، باند فرود را با عدد ۱۸ مشخص می*کنند. با افزودن صفر به این عدد، ۱۸۰ به دست می*آید که نشان می*دهد تمام هواپیماهایی که قصد فرود در این باند را دارند، باید مسیرشان در جهت ۱۸۰ درجه*ی جنوبی باشد. با توجه به این*که شماره*گذاری باندها به ازای هر ۱۰ درجه، یکی زیاد می*شود،برای خرید بلیط هواپیما داخلی کلیک کنید باند فرود همیشه بین ۰۱ تا ۳۶ شماره*گذاری می*شود. برای نمونه دو سر باند فرودگاه مهرآباد تهران را با اعداد ۲۹ و ۱۱ نام*گذاری کرده*اند که به معنای این است که زاویه*ی یک سر آن ۲۹۰ درجه و سر دیگر باند ۱۱۰ درجه است.

اداره فدرال هوانوردی ایالات متحده (FAA)، که دستورالعمل هایی را برای طرح بندی فرودگاه ارائه می دهد، 20 راه مختلف را برای ترتیب باند فرودگاه مشخص می کند:

تک بانده - هنگام استفاده از این طرح، مهندسان فرودگاه باند فرودگاه را جهت یابی می کنند تا هواپیما بتواند از باد غالب استفاده کند.

باند های موازی - فاصله بین دو باند فرودگاه بستگی به اندازه و تعداد هواپیماهایی دارد که از Airfield استفاده می کنند. نزدیکی بین باندهای موازی نباید کمتر از 2500 فوت باشد؛ به طورمتوسط بین دو باند موازی 2500 تا 4200 پا (762 و 1310 متر) فاصله می باشد.

باندهای Open-V - دو باند که همگرا هستند، اما یکدیگر را قطع نمی کنند، یک طرح open-V را ایجاد می کنند. این ترتیب باعث می شود انعطاف پذیری بیشتری در کنترل ترافیک هواپیما به همراه داشته باشد. به عنوان مثال، اگر باد نوزد، آنها از هر دو باند فرودگاه استفاده می کنند. اما اگر باد در یک جهت قوی شود، آنها یک باند را تعطیل می کنند و از آن استفاده می کنند که اجازه می دهد که هواپیما در این باند بتواند از روی فرودگاه بلند شود.

باندهای متقاطع - باند فرودگاه هایی که یکدیگر را قطع می کنند، در فرودگاه هایی رایج است که باد می تواند در طول سال تغییر کند. نقطه تقاطع می تواند در وسط هر باند، نزدیک آستانه (که در آن هواپیما به زمین می نشیند) و یا دور از آستانه (که در آن هواپیما از روی بلند می شود)، باشد.

برای تعیین طول باند، برنامه ریزان فرودگاه تعدادی از عوامل را که شامل افزایش ارتفاع فرودگاه، دما، سرعت باد، وزن عملیاتی هواپیما، تنظیمات فلاپ فرود و برخاستن و شرایط سطح باند (خشک یا مرطوب) را در نظر می گیرند. یک باند معمولی در یک فرودگاه تجاری که باید بتواند چند Boeing 747 را در خود جای دهد، بین 10،000 تا 12،000 فوت (3048 و 3658 متر) طول دارد. باند فرودگاه ها در فرودگاه های کوچک، که در آن با هواپیماهایی با 20 صندلی و یا کمتر سر وکار دارند، ممکن است فقط 3،000 تا 4،000 فوت (914 تا 1219 متر) بلند باشد.

طول باند تنها مسئله قابل توجه نیست. سطح باند فرودگاه هم باید بسیار ضخیم تر از سطح یک بزرگراه باشد که بتواند، وزن اضافی هواپیما مدرن را تحمل کند. تصور کنید که بوئینگ 777 با ظرفیت کامل و پر شده و همه از طریق خرید بلیط هواپیما آنلاین باشند، آنوقتی چرخ های آن به زمین برخورد می کند، در حدود 660،000 پوند (299،370 کیلوگرم) فشار سنگین به زمین وارد می شود! باند فرودگاه باید به طور خاصی ساخته شود تا این برخورد با سطح باند بدون ترک خوردن آسفالت و یا بدتر از اون جمع شدن آسفالت باشد. هنگامی که فرودگاه بین المللی دنور ساخته شد، 2.5 میلیون یارد مکعب (1.9 میلیون متر مکعب) بتن برای ایجاد پنج باند 12000 فوت (3658 متر)، به علاوه taxiwayها و صحن فرودگاه استفاده شد.



ابتدا 6 فوت (1.8 متر) خاک فشرده شده روی سطح ریخته می شود و پس از آن، یک فوت لایه ی عمیق (0.3 متر) خاک می ریزند، سپس به اندازه 8 اینچ (20 سانتی متر) بتن ریزی انجام می شود؛ سپس به ضخامت 17 اینچ (43 سانتی متر) روکش بتن ریخته می شود.

پس از فرود، خلبانان از طریق taxiways از باند اصلی به منطقه ترمینال، که گیت های خروجی در آنجا هستند، هدایت می شوند. اینجا، بخش بعدی در فرودگاه است که می خواهیم به آن سر بزنیم!منبع:خرید بلیط هواپیما