بیت کوین چطور کار می کند؟
بیت کوین از یک سری کد تشکیل شده است که این کد ها تحت یک سیستم رمز نویسی شده اند. سیستم رمز نویسی شده در واقع یک الگوریتم ریاضی است. این الگوریتم باید با پردازش کامپیوتر ها حل شود. برای به دست آوردن بیت کوین نیاز است که افراد آن را استخراج کنند. حل این الگوریتم ها به معنای استخراج بیت کوین است. با حل شدن هر قسمت از الگوریتم مقداری بیت کوین به فرد داده می شود که این عمل را استخراج بیت کوین می گویند. هر چه در حل الگوریتم پیش برویم، کار سخت تر می شود و نیاز به صرف زمان بیشتر برای حل الگوریتم است. برای استخراج بیت کوین نیاز به یک کامپیوتر است که بی وقفه پردازش کند. مراحل حل بیت کوین، 64 مرحله می باشد که این مراحل با کامپیوتر روشن، 2 الی 3 روز به طول می انجامد. اگر تعداد کامپیوتر های خود را بیشتر کنید تعداد بیشتری بیت کوین می توانید استخراج نمایید. ماینر ها بیشترین سود را از همین استخراج بیت کوین ها به دست می آورند.
بیت کوین های استخراج شده را می توان به دو روش ذخیره نمود، روش آنلاین که در اینترنت ذخیره می شود و روش آفلاین که در درایو کامپیوتر ذخیره می گردد. هر دو روش مزایا و معایب خود را دارد به عنوان مثال روش سرد یا همان آفلاین، امن تر از روش ذخیره سازی گرم است اما اگر سخت افزار و درایو از بین رود همه بیت کوین های ذخیره شده نیز از دست می رود. از سال 2011 تا سال 2013 بیت کوین توجه بسیاری از افراد و مسئولین را به خود جلب کرد زیرا بسیاری از افراد به دلایل مختلف از جمله انتقال پول با هزینه بسیار پایین از این طریق، نقل و انتقالات و تراکنش های مالی خود را با استفاده از بیت کوین انجام می دادند.
ماینر ها که گروه و شبکه ای بزرگ از افراد هستند بر بیت کوین نظارت می کنند. حقوق این افراد نیز بیت کوین های جدید است. کار ماینر ها محافظت از تراکنش های بیت کوین است.
بیت کوین حاوی یک دیتا بیس به نام بلاک چین است که در واقع کیف پول افراد می باشد که برای هر فرد منحصر به فرد است. خرید بیت کوین، فروش بیت کوین و در کل تمام تراکنش های انجام شده در این دیتا بیس ثبت می شود. به همین دلیل کلاه برداری به حداقل می رسد زیرا افراد نمی توانند تراکنش های تکراری با بیت کوین انجام دهند. شبکه ها وظیفه ثبت و نقل و انتقال تراکنش های بیت کوین را بر عهده دارند از این رو ثبت تراکنش های تکراری صورت نمی گیرد.
