تاریخچه برند جردن

تاریخچه برند جردن؛ تاریخچه نایک ایر جردن برمیگردد به دهه هشتاد، زمانی که هنوز نایک ایر جردن (Nike Air Jordan) وارد بازار کفش های کتونی نشده بود. نایک قبل از ارائه ایر جردن، به عنوان سازنده ی کفش بسکتبال شناخته نمی شد. اکثرا او را به عنوان سازنده کتونی های مخصوص دویدن می شناختند. حتی خود مایکل جردن تا قبل از امضای قرارداد با نایک فقط از کفش های آدیداس استفاده می کرد! بازار کفش مخصوص بسکتبال را آدیداس قبضه کرده بود. برای ورود به این بازار هم نیاز به برنامه مشخصی داشت.
برند نایک با اینکه شاید حضور قدرتمندی در دنیای بسکتبال نداشت اما هویت برندش قوی بود. نایک از همان ابتدا طرفدار تنوع جنسیتی و نژادی بود. یعنی عقایدی کاملا برخلاف جامعه ی دهه هشتاد میلادی، زمانی که همچنان تبعیض نژادی در فرهنگ عامه مردم آمریکا و حتی قوانین حضور داشت. نایک با هر هزینه ای که بود حتی در تبلیغات خودش هم از افراد با چهره ها و نژادهای مختلف استفاده می کرد. شاید الان این مساله نرمال باشد یا اصلا تشویق شود اما در آن سالها گاهی این نوع از تبلیغ، ضد تبلیغ محسوب می شد! اما نایک سر اعتقاداتش ایستاد. شاید همین استواری بود که برای نایک قراردادی را فراهم کرد که در طی فقط و فقط یک سال سهام او از دو میلیون دلار به صد میلیون دلار برسد.
در آن سالها بسکتبال بسیار معروف بود و بازی محبوب عامه ی مردم. بسکتبالیست ها مورد احترام بودند و شهرت داشتند. شاید به این خاطر بود که در بسکتبال سیاه پوستان می درخشیدند و سیاه پوستان آمریکایی ذره ذره اعتماد به نفس در دلشان شکل می گرفت. در سال ۱۹۸۴، NBA یک بازیکن متفاوت داشت. جوری که حتی از همان اوایل نیز استعدادش مشخص بود و توجهات را به خودش جلب کرده بود. مایکل جردن!
در تمام بازی ها مایکل جردن از آدیداس استفاده می کرد. در عین حال شایعه شده بود که او در ارتباط با آدیداس دچار مشکل شده است. نایک موقعیت را مناسب دید و به مایکل جردن پیشنهاد قرارداد داد. ریشه مشکل مایکل جردن با آدیداس در احترام نگذاشتن و باور نداشتن این برند به او بود. نایک هم از طرفی می خواست هرجور شده به دنیای کفش های بسکتبال ورود کند. هر دو در زمان مناسب به هم رسیدند. نایک برای مایکل جردن در اولین بازی او بعد از قرارداد، کفش مخصوص و انحصاری او را تولید کرد. و اسم خود مایکل جردن را هم رویش گذاشت تا احترامش را نشان دهد. نایک برای تولید کفش Air Jordan از رنگ های قرمز و مشکی نیز در آن استفاده کرده بود. این یک اقدام جسورانه و بولد بود؛ درست مثل شخصیت مایکل جردن.
در آن زمان پوشیدن کفش سفید در لیگ اجباری بود، بنابراین استفاده از ایرجردن ممنوع گردید. البته تنها دلیل هم این نبود. لیگ آمریکا می دید که چگونه جردن و نایک در کنار هم شروع به بیشتر دیده شدن کرده اند و از طرفی آدیداس نیز از طریق قانونی می خواست بیشتر و بیشتر این مساله را جدی کند تا منجر به حذف نایک یا جردن شود. این اقدام لیگ آمریکا تیتر اخبار آن روزها شد و انقلاب جدیدی را ایجاد کرد. مردم به این قانون اعتراض داشتند. نایک هم از موقعیت استفاده کرد و انحصار را از کفش هایش برداشت تا مردم بتوانند آن را تهیه کنند. در واقع مردم این ممنوعیت را نوعی از تبعیض نژادی می دیدند و با خرید نایک ایرجردن می خواستند حمایت خود را از جردن و نایک نشان دهند. در طی مدت کوتاهی از خرید کفش نایک توسط مردم، در مجموع 50 هزار جفت اول کفش هایش به فروش رفت. و بیش از 150 میلیون دلار فروش به همراه داشت.
مایکل جردن احتمالا ً اولین بازیکن در NBA بود که از ابتدای معروفیتش یک محصول انحصاری با نام خود داشت. و هر چند سال یک طرح به روز شده با ویژگی‌ های جدید وارد بازار می شد. هنوز هم که هنوزه، نایک ایرجردن از محبوب ترین مدل های کفش است که نایک در سری رترو یعنی عرضه مجدد کفش های قدیمی آن را بازتولید می کند. همه این وقایع از یک همکاری خردمندانه میان یک بازیکن بسکتبال آغاز شد و یک برند را به یک نماد تبدیل کرد و انقلابی در صنعت کفش کتونی پدید آورد. امروزه 32 طرح جدید از برند ایرجردن تولید شده است که بسیاری از آنها چندین بار تولید شده اند.