تشکیل و انحلال شرکت نسبی

تشکیل و انحلال شرکت نسبی ثبت نیک
شرکت نسبی شرکتی است که برای امور تجاری تحت عنوان و اسم مخصوصی بین دو یا چند نفر تشکیل می شود و مسئولیت هر یک از شرکاء به نسبت سرمایه ای است که در شرکت گذاشته اند . در شرکت نسبی بعد از اسم شرکت عبارت ( شرکت نسبی ) و حداقل اسم یکی از شرکاء شرکت باید ذکر شود و در صورتی که اسم شرکت شامل نام همه شرکاء نباشد بعد از اسم شریک یا شرکایی که قید شده عبارتی از قبیل ( شرکاء و برادران ) ضروری می باشد.

چگونگی تشکیل شرکت نسبی
برای تشکیل شرکت نسبی رعایت نکات ذیل ضروری است :
1- شرکتنامه برابر قانون تنظیم شده باشد.
2- تمام سرمایه نقدی شرکت پرداخت گردد.
3- سهم الشرکه غیرنقدی شرکت با رضایت همه شرکاء ارزیابی و تسلیم گردیده باشد.
4- منافع حاصله به نسبت سهم الشرکه هر شریک تقسیم می شود مگر اینکه به موجب شرکتنامه ترتیب دیگری مقرر شده باشد.
5- مسئولیت مدیر یا مدیران شرکت در مقابل شرکاء مانند مسئولیت وکیل در مقابل موکل است.
6- شرکاء باید از بین خود و یا از خارج حداقل یک تفر را به عنوان مدیر شرکت معین نمایند.
7- هیچیک از شرکاء نمی تواند سهم خود را بدون رضایت سایر شرکاء به دیگری منتقل نماید بنابراین همان موارد و نکاتی که در مورد شرکت تضامنی در مواد 123 الی 118 قانون تجارت مقرر گردیده برابر ماده 185 قانون مزبور در مورد شرکت های نسبی نیز لازم الرعایه می باشد.

ورشکستگی شرکت نسبی
در ورشکستگی شرکت نسبی ، لازم است به نکات ذیل اشاره شود :
اولاَ : ورشکستگی شرکت ملازمه با ورشکستگی شرکاء ندارد ، یعنی اگر شرکت ورشکست گردد دلیل بر این نیست که شرکاء هم ورشکست گردیده اند . زیرا شخصیت حقوقی آن ها مستقل و جدا از شخصیت حقوق شرکت است.
ثانیاَ : در صورتیکه بعضی از شرکاء ورشکسته بشوند نیز ورشکستگی آن ها ملازمه با ورشکستگی شرکت نخواهد داشت زیرا ورشکستگی یکی از شرکاء نمی تواند دلیل ورشکستکی شرکت هم باشد چرا که ممکن است سایر شرکاء سهم او را تادیه نموده و او را از عداد شرکاء خارج نمایند و شرکت مانند گذشته به فعالیت های خود ادامه دهد.

انحلال شرکت نسبی
شرکت نسبی در موارد ذیل منحل می شود :
1- هر گاه موضوعی که شرکت جهت انجام آن تشکیل شده است عملی گردیده و یا انجام آن غیرمقدور باشد.
2- در صورتیکه شرکت برای مدت معینی تشکیل شده و آن مدت خاتمه یافته باشد مگر در صورتیکه شرکاء قبل از انقضاء موعد در مورد تمدید آن اقدام نموده باشند.
3- زمانیکه شرکت ورشکسته شده باشد.
4- در صورتیکه شرکاء برای انحلال شرکت تراضی نموده باشند.
5- هر گاه به موجب حکم قطعی دادگاه صلاحیتدار انحلال آن صادر شده باشد.
6- در صورت فسخ شرکاء مشروط بر اینکه برابر اساسنامه این حق سلب نشده باشد و تقاضای فسخ به قصد اضرار نباشد.
7- در صورتیکه یکی از شرکاء فوت نموده یا محجور شده باشد.