شقاق مقعد چیست ؟

[mahyar.m]

شقاق مقعدی چیست؟
شقاق (فیشر نام انگلیسی fissure) یکی از بیماری های شایع نشیمنگاهی می باشد. این بیماری ناشی از چاک خوردگی، ترک و زخم بر روی پوست مقعد و اطراف آن به وجود می آید.
این زخم ها یا همان شکاف های شقاق معمولا کمتر از 1 سانتی متر(البته در مراحل اولیه) هستند. شکاف های ناشی از فیشر هرچند هم که کوچک باشند، مقعد دارای سیستم عصبی فراوان و حساسی است و همین امر سبب طاقت فرسا شدن درد ناشی از این بیماری می شود. بسیاری از افراد علائم این بیماری را جدی نگرفته که همین موضوع سبب حاد شدن این عارضه شده و عواض زیادی برای فرد به همراه می آورد.

درمان شقاق در صورتیکه بسیار خفیف و ابتدایی باشد با دارو یا پماد امکان پذیر خواهد بود؛ اما زمانیکه شکاف ها عمیق تر باشند، یا به نوعی بیماری به نوع مزمن تبدیل شده باشد، تنها راه درمان آنها انجام لیزر یا جراحی خواهد بود.
علائم شقاق چیست؟
شقاق مقعد نیز مانند سایر بیماری های مقعدی دارای علائم طاقت فرسایی است که اسایش فرد را مختل می کند. سوزش و درد شدید درمقعد بخصوص در هنگام مدفوع کردن از اصلی ترین علائم شقاق می باشد. بسیار با تصور اینکه علائم بیماری شقاق در زنان و مردان متفاوت است، اقدام به خود درمانی نموده که بسیار کار خطرناک و پر عوارضی است.

در ادامه به معرفی برخی از شایع ترین علائم شقاق می پردازیم:

خونریزی مقعدی
درد شدید به صورت ناگهانی یا مداوم
سوزش و خارش مقعد
زخم و ترک در اطراف و درون مقعد
برآمدگی و تورم
سوزش قبل از اجابت مزاج
احساس ضایعه پوستی در مقعد
در برخی موارد مشاهده ترشحات مقعدی

علت شقاق مقعد چیست؟
به وجود آمدن این بیماری دلایل متعددی دارد و ممکن است در هر فرد متفاوت باشد. اما زمانی که بر اسفنکتر داخلی بیش از حد فشار وارد شود، موجب اسپاسم و گرفتگی شده و کاهش خون را افزایش می دهد می دهد.
متداول ترین علتهای بروز فیشر، موارد زیر هستند:

یبوست: یبوست از بزرگترین عامل های آسیب رسان به راست روده و مقعد است. مدفوع خشک، بزرگ و سفت موجب فشار آوردن بر دیواره های روده شده و انواع بیماری های مقعدی را به وجود می آورد. شقاق مقعدی نیز یکی از بیماری ها است. بنابراین هرچه مدفوع خشک تر باشد، میزان جراحت وارده بیشتر می شود.
اسهال: همانگونه که مدفوع خشک موجب آسیب و جراحت می شود اسهال های مکرر نیز موجب به وجود آوردن فیشر یا شقاق مقعدی می شود.
بارداری یا زایمان: بارداری و زایمان نیز یکی از دلایلی است که خانمها را برای مبتلا شدن به فیشر آسیب پذیر می کند. هنگام بارداری و بخصوص در آخرین ماه های بارداری، فشار افزایش یافته و ترک در مقعد و کانال رکتوم به وجود می آورد.
رابطه مقعدی: همه ما میدانیم که مقعد خاصیت ارتجاعی نداشته و فشار زیاد موجب آسیب به آن می شود. بنابراین داشتن رابطه جنسی مقعدی چه برای خانمها و چه برای آقایان، خطر پارگی دریچه اطراف مقعد، فیشر و انواع بیماری های را افزایش می دهد.
لباس زیر نامناسب: گاهی استفاده از لباس زیر های نامناسب با جنس نامرغوب می تواند موجب بروز زخم هایی در ناحیه تناسلی و از جمله بروز شقاق مقعد شود.
عفونت های ناحیه تناسلی: عفونت هایی که از طریق ناحیه تناسلی انتقال می یابد نیز در بروز این بیماری بی تاثیر نیستند. زگیل تناسلی، ایدز، کلامیدیا، سیفلیس از دسته این بیماری ها می باشند.
شقاق یا زخم مقعد؟
همانگونه که میدانیم، فیشر یا شقاق از نتیجه به وجود آمدن زخم های بسیار کوچک مقعد پدید می آید. ولی بیشتر افراد تصور می کنند زخم مقعد و فیشر دو بیماری متفاوت هستند. همین امر سبب می شود که درمان های خودسرانه و خانگی را آغاز کنند که موجب حاد شدن و عمیق تر شدن زخمها می شود.

فیشر دارای دو نوع حاد و مزمن است. زمانی که زخم های ناشی از این بیماری عمیق نشده، می توان آن را با استفاده از دارو بهبود بخشید؛ اما در مراحل بعد که بیماری پیشرفت میکند، درمان آن با دارو ممکن نبوده و روش های درمانی چون لیزر و عمل جراحی پیشنهاد می شود.

شقاق حاد
شقاق حاد این بیماری بسیار دردناک، نوع رایج تر شقاق بوده و در دهانه مقعد، در بین چین خوردگی های این ناحیه به وجود می آید. این چین خوردگی ها گاهی به صورت طبیعی و پس از طی 5 الی 6 هفته خود به خود یا با استفاده از پماد و دارو از بین می روند. از این رو درمان افراد مبتلا به شقاق حاد شانس بیشتری برای درمان با دارو و پماد دارند. همچنین بی توجهی به این نوع فیشر و عدم مراجعه به پزشک برای پیشگیری و درمان آن سبب بروز نوع دیگری از شقاق یعنی مزمن می شوند.

شقاق مزمن چیست؟
در صورتی که پس از چند هفته نوع حاد این بیماری درمان نشود، زخمهای شقاق، عمیق تر شده و به نوع مزمن فیشر تبدیل می شود.
افرادی که دائما از یبوست رنج می برند یا رابطه مقعدی زیادی دارند بیشتر به شقاق مزمن مبتلا می شوند. بنابر این می بایست از انجام فعالیت های این چنینی خود داری نمود. درمان شقاق مزمن نیز پیچیده تر بوده و علاوه بر اینکه بیمار درد زیادی را در دوران قبل از درمان متحمل می شده است، روند درمان آن نیز طولانی تر خواهد بود.
چه زمانی شقاق خطرناک است؟
هنگامی که شما علاوه بر مشاهده علائمی چون خونریزی، درد، خارش، علائم دیگری چون سرگیجه، تهوع، تاری دید، کم ادراری، لختگی خون مشاهده کردید، سریعا به پزشک مراجعه نمایید. زیرا بیماری به مرحله بسیار حاد رسیده و بی توجهی به آن عوارض مخربی بر جای میگذارد.

چه کسانی در معرض خطر ابتلا به شقاق هستند؟
افراد کم تحرک
خانمهای باردار
افرادی که دچار یبوست های طولانی هستند
افرادی که مقعد خود را به شدت میخارانند
افراد دارای پوست حساس
افرادی که دارای رابطه مقعدی هستند
افزاد مبتلا به کرون یا کولیت (به دلیل اسهال های مکرر)
افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف
افرادی که از لباس زیر های چسبان یا با جنس نامرغوب استفاده می کنند