آبسه پرینه یک وضعیت آزاردهنده و دردناک است که در اثر گرفتگی غده مقعد ایجاد می شود. خوشبختانه، آبسه ها قابل درمان هستند و معمولاً منجر به عوارض جدی نمی شوند.

آبسه مقعدی یک حفره عفونی پر از چرک در نزدیکی مقعد یا راست روده است. فیستول مقعدی یک تونل کوچک است که از دهانه داخل کانال مقعد به یک سوراخ بیرونی در پوست نزدیک مقعد ایجاد می شود. فیستول اغلب از یک آبسه مقعدی قبلی یا فعلی ناشی می شود.حدود 50 درصد از افراد مبتلا به آبسه دچار فیستول می شوند. با این حال، فیستول می تواند بدون آبسه نیز رخ دهد.

شایع ترین نوع آبسه، آبسه مقعدی است که اغلب به صورت تورم دردناک جوش مانند در نزدیکی مقعد ظاهر می شود. ممکن است قرمز رنگ و گرم باشد.

درمان آبسه مقعدی با لیزر به عنوان بهترین راه درمان آبسه مقعدی توصیه می شود که به جای برش آبسه با تیغ و چاقوی جراحی، از فیبر نوری لیزر برای تخلیه آبسه استفاده می شود و هیچ یک از عوارض جراحی را نخواهد داشت.

آبسه مقعدی چیست

علل آبسه مقعدی
غدد کوچک درست در داخل مقعد بخشی از آناتومی طبیعی هستند. اگر غدد مقعد مسدود شوند، ممکن است منجر به عفونت شود. هنگامی که عفونت جدی است، اغلب منجر به آبسه می شود. باکتری ها، مدفوع یا مواد خارجی نیز می توانند غدد مقعدی را مسدود کرده و باعث ایجاد آبسه شوند. بیماری کرون، سرطان، تروما و تشعشعات می تواند خطر عفونت و فیستول را افزایش دهد.

آبسه مقعدی می تواند دلایل مختلفی داشته باشد:

شقاق مقعدی (پارگی در کانال مقعد که عفونی می شود)
عفونت های مقاربتی
مسدود شدن غدد مقعدی

عوامل خطر برای آبسه مقعدی عبارتند از:

کولیت
بیماری های التهابی روده مانند بیماری کرون یا کولیت اولسراتیو
دیابت
دیورتیکولیت
بیماری التهابی لگن
داشتن چند شریک جنسی
آبسه های پری آنال در مردان بین 20 تا 60 ساله بیشتر است.

علائم
بیمار مبتلا به آبسه ممکن است :

قرمزی یا تورم در ناحیه اطراف ناحیه مقعد یا کانال داشته باشد.
دردی که معمولاً ثابت، ضربان دار و هنگام نشستن بدتر می شود.
ترشح چرک
سایر علائم رایج عبارتند از :

احساس بیماری یا خستگی، تب و لرز. بیماران مبتلا به فیستول دارای علائم مشابه و همچنین تخلیه از دهانه نزدیک مقعد هستند.

اگر این علائم هر چند هفته یکبار در همان ناحیه ظاهر شوند، مشکوک به فیستول می‌شوند.گاهی اوقات تب تنها علامت آبسه های عمیق مقعدی است.

آبسه مقعدی چگونه تشخیص داده می شود؟
اکثر آبسه ها یا فیستول های مقعدی بر اساس یافته های بالینی تشخیص داده می شوند و مدیریت می شوند. گاهی اوقات، تصویربرداری مانند اولتراسوند، سی تی اسکن یا MRI می تواند به تشخیص و مدیریت آبسه های عمیق تر کمک کند و ممکن است برای مشاهده تونل فیستول استفاده شود.

چه تفاوتی بین هموروئید و آبسه وجود دارد